Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Γαμώ τον Άγιο Βαλεντίνο σας - Part 2

[Email του αναγνώστη ThanG]

Αρχικά, γιατί περπατάς στον δρόμο και βλέπεις αγκαλιασμένα ζευγαράκια που φιλιούνται, τρώνε σοκολάτες και κρατάνε μπαλονάκια σε σχήμα καρδιάς? Λες και μόνο εκείνη την ημέρα του χρόνο θυμούνται πως είναι ερωτευμένοι και ως δια μαγείας οι τσακωμοί ξεχάστηκαν;

Επίσης, θέλεις εκείνη την ημέρα να βγεις για ένα πότο και βλέπεις ότι τα ζευγαράκια έχουν έκπτωση παντού και όταν εμφανίζεσαι κάπου μόνος ο σερβιτόρος σε κοιτάει με συμπόνια (και μην πείτε ότι δεν σας έχει συμβεί). Αυτό, όμως, που με αποτελειώνει είναι ότι οι δεσμευμένοι φίλοι μου εκείνη ειδικά την ημέρα θεωρούν επιτακτική ανάγκη να με ζευγαρώσουν. Αναρωτιέμαι γιατί είμαι υποχρεωμένος να υποστώ το μαρτύριο των ζευγαριών παντού; Γιατί ένας άνθρωπος που δεν είναι δεσμευμένος πρέπει εκείνη την ημέρα να νιώθει αποκλεισμένος; Γιατί να μην υπάρχει μια γιορτή και για όσους δεν είναι ερωτευμένοι;

Το άρθρο να σημειώσουμε ότι είναι sequel του Γαμώ τον Άγιο Βαλεντίνο σας που είχε γράψει ο Ξενερωμένος.

Σας τα παίρνουν χοντρά!
Το δεύτερο που με ενοχλεί πολύ σε αυτήν την ημέρα είναι η εμπορευματοποίηση του έρωτα. Ξέρετε πως σύμφωνα με στατιστικά δεδομένα την ημέρα του Άγιου Βαλεντίνου σημειώνονται οι υψηλότερες πωλήσεις σε σοκολάτες, εσώρουχα και λουλούδια; Μαζί με την παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι μια από τις εμπορικότερες μέρες του χρόνου. Επίσης, γνωρίζετε ότι αυτή η ημέρα δημιουργήθηκε ώστε οι ζαχαροπλάστες και οι ανθοπώλες να έχουν την τιμητική τους ως επιχειρηματίες και για να γίνει γνωστή η σοκολάτα στο ευρύ κοινό;

Δεν θέλω να σας απογοητεύσω αλλά αυτή η μέρα βρίθει από κέρδος και κανένας επιχειρηματίας δεν έβαλε τον αγνό έρωτα πάνω από τα χρήματα. Επίσης, ο σύντροφός σας θα ήταν πιο ευτυχισμένος αν του δείχνετε την αγάπη σας και την προσοχή σας καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν προτιμούσατε σε ανύποπτο χρόνο να του κάνετε μια τόσο μεγάλη έκπληξη που θα την θυμάται για πάντα; Είναι πολύ όμορφο να χαμογελάς εξ αιτίας του έρωτα όλες τις ημέρες του χρόνου και όχι μόνο μια!

Στο πηγάδι κατουρήσαμε?
Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο: Όχι μόνο αυτή τη μέρα αλλά και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου πρέπει να αισθάνομαι αποκλεισμένος επειδή δεν έχω κάποια? Γιατί πρέπει να με κοιτάζει κάποιος ή κάποια με οίκτο γι αυτό το λόγο ε? Ε λοιπόν σας το λέω δε θέλω τον οίκτο σας, αν θέλετε να λυπηθείτε κάποιον, λυπηθείτε τον εαυτό σας και καθίστε να σκεφτείτε του είπατε και τι μου κάνατε ώστε να βρεθώ σε αυτή τη θέση. Μου λέγατε μαλακίες για τη "φιλία" λες κι εγώ θέλω να ακούσω, εφοσον σας βλέπω αλλιώς, τη φιλία σας την έχω χεσμένηαλλά σας δέρνει τέτοια υποκρισία, τέτοια κουτοπονηριά που νομίζετε πως θα την πάταω πάντα, όχι μόνο εγώ αλλά οποιοσδήποτε άλλος. Και για να κλείσω θα αναφέρω κάτι που είχε γίνει πρόσφατα αλλά τώρα αναθερμάνθηκε. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξανασχοληθώ με το παρελθόν αλλά για μία και μοναδική φορά θα το κάνω.

Ήθελε μαζί μου να ξεπεράσει τον πρώην της!
Πριν από χρόνια λοιπόν όταν ήμουν κάπου στα 24 αν θυμάμαι καλά, είχα μπλέξει με ένα κομματάκι αρκετά καλό και στην ηλικία μου (Mistake No. 1) Εκείνη είχε γκόμενο τότε αλλά χώρισαν μετά από λίγο καιρό και τότε αποφάσισα να κάνω την κίνησή μου. Βγήκαμε, ξαναβγήκαμε, ξαναβγήκαμε....Μέχρι που τελικά είπα να προχωρήσω λίγο παραπάνω και να γίνω πιο τολμηρός

Τι το ήθελα 'ομως......Εκείνη ακριβώς τη στιγμή αποδείχθηκε γιατί ήταν μαζί μου...Γιατί με έβλεπε σαν χάπι για να ξεπεράσει το σκουλήκι που ήταν μαζί της ενώ προηγουμένως μου είχε φάει τα αυτιά με το τι έκαναν όσο ήταν μαζί αλλά έλεγα στον εαυτό μου τότε "Βούλωνε φιλαράκι κάνε τα στραβά μάτια και θα πάρεις το αίμα σου πίσω..." Και είδαμε όλοι τι πήρα...😁😁😁

Και που λέτε λοιπόν για να χρυσώσει το χάπι μου πετάει ότι έχει μια φίλη και θα μου τη γνώριζε μήπως και γίνει καμιά κατάσταση. Έκανα τα στραβά μάτια και εδώ γιατί κατά βάθος δε γουστάρω να ψάχνουν οι άλλοι να με ζευγαρώσουν, λες και θα πρέπει να τους έχω και υποχρέψση μετά δηλαδή, να μου πετάνε ότι αν δεν ήταν αυτοί, ακόμα μόνος θα ήμουν.

Τελος πάντων δέχτηκα να κάνω άκρη την περηφάνεια μου και να γνωρίσω αυτή που μου προόριζε, Δίνουμε ραντεβού λοιπόν, έρχεται αυτή μόνη της στην αρχή, τη ρωτάω πού είναι η λεγάμενη και μου σκάει μύτη μια τύπισσα που την είχα κάνει στην άκρη πριν από χρόνια επειδή κι εκείνη με έπρηζε με τα γκομενικά της (μάλιστα η συγκεκριμένη τα είχε με έναν κωλόγερο εκείνη την εποχή) και όταν είχα αρχίσει να φορτώνω, προσπάθησε να μου δικαιολογηθεί ότι την έφερε για να μου κάνει έκπληξη και να τα ξαναβρούμε. Φυσικά δε βρήκαμε τίποτα, το ραντεβού κόπηκε απότομα με μένα να τις παρατάω εκεί και να φεύγω αφού πρώτα τις είχα στολίσει με μπινελίκια που όμοιά τους δε θυμάμαι να είχα ξεράσει ως τότε.

Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Από τότε δεν ξαναμίλησα σε αυτήν και όταν προσπαθούσε να με βρει στο τηλέφωνο, της το έκλεινα στη μούρη μέχρι που ευτυχώς από ένα σημείο και μετά σταμάτησε να προσπαθεί.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!! ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΙΝ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!

Από τον τρόπο με τον οποίο με αποκαλούσε, άρχισα να ψηλιάζομαι ότι ήταν αυτή και την πίεσα να μου αποκαλύψει ποια είναι Στην αρχή απέφευγε αλλά τελικά έχοντας σφίξει τη θηλιά γύρω από το λαιμό της, αναγκάστηκε να μου πει ότι ήταν εκείνη δικαιώνοντας τις υποψίες μου. Το τι ακολούθησε, έπρεπε να είστε εκεί να το δείτε, αν την είχα μπροστά μου δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω. Προσπάθησε να δικαιολογηθεί με μαλακίες του τύπου "Ήμουν μικρή τότε, έκανα τις βλακείες μου" και άλλα τέτοια αλλά...τα κορόιδα ξύπνησαν εδώ και καιρό κούκλα μου. Την στόλισα ακόμα μία φορά (αν είχα ακόμα τους διαλόγους θα σας τους έδειχνα) κι επειδή δεν είχε κάτι να πει, το πήγε στη δική μου ωριμότητα.

Εγώ είμαι ανώριμος μωρή καριόλα? Εγώ δε σου έκανα τίποτα! Σου είπα ντόμπρα τι αισθάνομαι για σένα κι εσύ τι έκανες?! Γελούσες με την ξενέρωτη τη φιλενάδα σου σε βάρος μου και μου έκανες τα αρχίδια πλανήτες με τα γκομενικά σου και τολμάς να μιλάς για ωριμότητα μετά?!!! Μετά από το στόλισμα λοιπόν την έστειλα στο διάολο ευχόμενος τον πόνο που έδωσε να τον πάρει πίσω στο πολλαπλάσιο.

Για να μπαίνουν στη θέση τους
Έτσι έκλεισε αυτή η σεμνή τελετή κι έχω να πω αυτό. ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!

ΑΥΤΕΣ είστε και αν σας αρεσει!!! Τόσο καιρό με χρησιμποιούσατε σαν κωλόχαρτο για να σκουπίζετε ότι σκατά άφησε στον κώλο σας ο πρώην και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος και τώρα έρχεστε σαν να μην έγινε τίποτα και μου ζητάτε να κάνουμε παρέα?!!! Ε όχι λοιπόν! Δεν τη θέλω την παρεούλα σας! Έχω φίλους, λίγους ίσως αλλά τουλάχιστον αυτοί με σέβονται κι εμένα και τα συναισθήματά μου. Εσείς σεβαστήκατε τίποτα? Μη ζητάτε τα ρέστα τώρα λοιπόν. ΑΝ δε θέλετε εσείς μια, εγώ δε θέλω δέκα. Αφού δε σέβεστε αυτό που είμαι τότε μη με πρήζετε, υπάρχουν πολλοί τυρόβλαχοι που πουλάνε μαγκιά. Τρεχάτε να τους βρείτε αλλά μην τολμήσετε κι έρθετε σε μένα για παρηγοριά όταν την φάτε στη μάπα ΕΝΩ ΞΕΡΑΤΕ τι θα συνέβαινε.

Ο πόνος και οι πληγές που μου άφησε αυτή η ιστορία ήταν πολύ βαθειές και δεν έχουν γιατρευτεί ακόμα. Δεν ξέρω αν θα γίνει αυτό. Λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός αλλά κάποιες φορές κι αυτός δυσκολεύεται λίγο, ειδικά όταν δεν έχω κάνει κάτι για να αξίζω αυτή τη συμπεριφορά.


(Στείλτε τα emails σας στο ksenerotes@gmail.com).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου